بدون عنوان

کم کم غروب ماه خدا ديده مي شود 
صد حيف ازين بساط که برچيده مي شود 
در اين بهار رحمت و غفران و مغفرت 
خوشبخت آن کسي ست که بخشيده مي شود

دل کندن از خوبیها چقدر سخت است، دل بریدن از دیدار دوستی عزیز که روز ها و شب های مدیدی با او همنفس و مأنوس بوده‌ای، برای همدمی و همدلی باو، در دل شب از خواب ناز پریده‌ای تا با لحظه‌های خلوتش همراه و همکلام شوی، اینک این مهمان مغتنم، آهنگ رفتن ساز کرده. پس از یک ماه قرابت و موانست می‌خواهد ترک یار و دیار کند و باز ما را در تنهایی خویش شناور سازد. رمضان که به سمت روزهای آخر پیش می‌رود، احساس وداع در دل، شعله می‌کشد و زبانه‌هایش، اشک را در چشم‌خانه گرم می‌کند. احساس خداحافظی با تمام لحظه‌های کرامت‌افزای رمضان که هر آن و ثانیه‌هایش با روزها و ماههای بسیاری پهلو می‌زند، بر آنها که فیض و رحمت این ماه را درک کرده‌اند، تلخ می‌نماید.چطور می‌توان به عادت روزهای روزه‌داری، دلتنگ لحظه‌های آوابخش افطار نشد؟

اینک در آستانه حلول هلال ماه شوال، خوشحال و خرسند از اینکه، فطرت خدایی خویش را به مدد لحظه‌های دعا و نیایش و تراویح قرائت قرآن این ماه از تمام رنگهای غیر خدایی پاک و پیراسته ساخته‌اند، چشم انتظار به آسمان دارند تا شاهد لبخند صمیمیت و رضایت پروردگار باشند.
اینگونه است که عید فطر روز خوشحالی و درخشش فطرتهای طراوت یافته‌ای است که با امید (لعلکم تتقون) دوست، یک رمضان دیگر در معرض وزش نسیم رحمت و مغفرت او قرار گرفتند تا پیرایش شوند.

)عید فطر) شبیه‌ترین روز به روز قیامت است چون در قیامت عده‌ای که زیان‌کارند، تاسف می‌خورند و غضبناک می‌گردند و عده‌ای که نیکوکارند رستگار و متنعم به نعمت‌های الهی می‌شوند.

عید بر همه عاشقان مبارک باد